Atatürk Havalimanı’nda 2016 yılındaki bombalı taarruzda başına saplanan şarapnel modülüyle ağır yaralanan ve tabiplerin yüzde 1 yaşama bahtı verdiği 27 yaşındaki Deniz Aksakal, 6 yıl içinde yaşadıklarını Demirören Haber Ajansı’na anlattı. 45 kişinin vefatına neden olan atakta, babasıyla bir arada Almanya’dan gelen halasını karşılamak için dış sınırlar bekleme salonunda bulunan Aksakal, canlı bombayla 2 metre uzaklıkta denk geldi. Babasının, direğin gerisine korunması için sakladığı Deniz, bir anda başını canlı bombaya çevirdiğinde bomba patladı. Bir anda babasının üzerine yığılan Deniz Aksakal, 57 gün hastanede, 27 gün de ağır bakımda tedavi gördü. O zaman hukuk fakültesi birinci sınıf öğrenci olan Deniz Aksakal, okulunu dondurmak zorunda kaldı. Başından yaralanan Aksakal, bir müddet yürüyemedi. Okula tekerlekli sandalyeyle gitmek zorunda kalan, sol elinin yalnızca yüzde 60’ını kullanabilen ve sağ kulağının gerisindeki şarapnel modülüyle yaşamaya devam eden Aksakal, pes etmedi ve okulunu bitirdi. Artık özel bir şirkette avukatlık yapan Aksakal, devlet memuru olabilmek için atanmak istiyor.
‘DEVLETİME HİZMET VERMEK İSTİYORUM’
27 yaşındaki Deniz Aksakal, yaşadığı şiddetli süreci anlattı. Taarruzun akabinde geçen birinci 2 yılın kendisi için çok daha güç olduğunu belirten Aksakal, “6 yılın birinci 2 yılı benim için çok zahmetli geçti. 57 gün hastanede kaldım, 27 gün ağır bakımda yattım. Geri kalan kısmı da fizik tedavi görerek geçirdim. İlk 1 yıl okulu dondurmak zorunda kaldım, gidemedim. Psikolojim çok bozuktu. Sonraki yıl başladım. 2 ay tekerlekli sandalyeyle gitmek zorunda kaldım, yürüyemedim. 3 ve 4’üncü sınıfa olağan gittim ancak toplu taşıma kullanamadım. Bir halde mezun oldum, geçen yıl KPSS’ye girdim, kendi branşımda 143’üncü oldum. Şu anda marka patent alanında çalışıyorum. Özel bir dal olduğu için çalışmak sıkıntı, benim için güç. İlaç da kullanıyorum. Atanmak istiyorum. Devlet kanalında çalışıp, devletime hizmet vermek istiyorum” diye konuştu.
‘OKUMAK İSTEMEDİM, ENGELLİ KALDIN DEDİM…’?
Aksakal, “Ben başımdan yaralandım. Şarapnel aldım. Kaşımda, başımda hala izleri var. Şarapnel sağ kulağımın ardında. Sol elimi yüzde 60 kullanamıyorum. Bunlar artık mani değil. Tekerlekli sandalyeyle gitmek çok zordu, özel taksilerle gittim. Güç bir süreçti. Bu durumda okuldaki hocalarım da arkadaşlarım da çok takviye oldu. Okumak istemedim, hatta okula gitmeyeceğim diye çok tartıştım. Sonra düşündüm, o vakitler yürüyemiyordum. Deniz engelli kaldın dedim. Okumazsan ne yapacaksın, hiçbir şey yapamayacaksın diye düşündüm. En azından oku, iş bulursun diye düşündüm” dedi.
‘PARANOYAK ÜZERE OLMUŞTUM; YEŞİL HIRKA GÖRÜNCE VURMAK İSTİYORDUM’
Aksakal, “Atatürk Havalimanına yaklaşık 1 sene boyunca hiç gitmedim. Yeni havalimanına gidiyorum zira aşmak zorundayım. Okula korktuğum için gitmedim. Paranoyak üzere olmuştum. Canlı bomba üzerinde yeşil bir yağmurluk vardı. Çantası yoktu. Yeşil hırka görünce kalkıp dövesim geliyordu, vurmak istiyordum. O anı unutmam, unutamam. Bizi hiçbir vakit yenemezler, bitiremezler ülke olarak. Bu iş bu türlü gidecek” diye konuştu.
‘YAT, BOMBA PATLADI…’?
Saldırıda havalimanında oğluyla birlikte olan baba Tuncay Aksakal ise, “Uçağın inme saati geldi, yolcu çıkış kapısının önündeydik. O orta, Deniz’le halasını beklerken dışarıda bir bomba patladı. Ben Güneydoğu’da askerlik yaptığım için anladım ve Deniz’e yat, bomba patladı dedim. Ben de üzerine müdafaa için yattım. Eşimi aradım, Deniz’i göndereceğim konuttan çıkma, ben buradaki insanlara yardım edeceğim dedim. Telefonu cebime koydum, beşerler dışarıya yanlışsız hamle ediyordu” dedi.
‘CANLI BOMBAYLA 2 METRE UZAKLIK KALMIŞTI’
Baba Aksakal, “Silah seslerinden üstümüze yanlışsız gelmeye başladılar. Silah sesleri olduğu için Deniz’e kurşun gelir diye, ardımızda beton bir direk vardı. Deniz’i ona yaslamıştım. Ben de ona siper olmuştum. Beşerler önümüzde koşuşturuyordu. En son canlı bombayla 2 metre uzaklıkta karşı karşıya geldik. Herkes koşuyordu. Biz durunca, adam bizi görünce yeleğe sarıldı. Üzerinde fünyeleri görünce, Deniz canlı bomba dedim. Deniz betonun art tarafına geçti lakin meraklıydı. Dönüp bombacıya baktı. O ortada patladı” diye konuştu.
‘YÜZDE 1 YAŞAMA TALİHİ VAR DEDİLER’
Deniz’in bir anda üzerine yığıldığını anlatan baba Aksakal, “Deniz bir anda üzerime yığıldı. Öteki bir yerinde bir şey yoktu, ben de şaşırdım. Sonra başında kanı gördüm. Öbür bir şey yoktu. Üzerime yığıldı ben de o anki şeyle, kendimi kaybettim lakin erken toparladım. Deniz’i bir polis arkadaşla bir arada, kapılar kilitlenmişti, cam çerçeveyi çıkardık, ambulansa bindirdik. Yüzde 1 yaşama bahtı var dediler ancak bugünlere şükürler olsun” dedi.
‘AYLARCA KENDİME GELEMEDİM’
Baba Aksakal, “Oğlum büyük uğraş verdi. Bu bize karşı değil, ülkemize karşı yapılan bir şeydi. Şimdi okulu bitirdi. Biraz hasar bıraktı lakin buna şükrediyoruz. Devletimin bu saatten sonra çocuğumun gerisinde olduğunu görmek istiyorum. O uğraşını verdi, emeği boşa gitmesin. Kimi şeyleri sözle tanımı olmuyor. Evlat olunca insan kendini kaybediyor. Olağan bir şeyin olmuyor. Aylarca kendimi toparlayamadım. Çocuğum için uğraş ettim. Bütün aklın fikrin, 24 saatte bir hekimlerin verdiği raporda oluyor. Sanki doktor ne diyecek diye bekliyorsun. Tanımı yok. Allah kimseye bu türlü bir şey yaşatmasın. Benim çocuğumu bu hale getirdi. Bugünlere de şükürler olsun” tabirlerini kullandı.
